HR - Ljudski Resursi - Srbija

Broj zaposlenih u industriji na nivou iz 1961.

Sadašnji broj zaposlenih radnika u industriji Srbije uporediv je sa brojem zaposlenih iz 1961. godine, kada je u tom sektoru, bez područja Kosova i Metohije, radilo 386.682 ljudi, objavljeno je na sajtu makroekonomija.org.

U 1961. godini je u građevinarstvu bilo zaposleno 124.665 lica, a u aprilu ove godine u tom sektoru je radilo 72.587 ljudi.

Kao i kod dohotka po stanovniku, tako i kod broja zaposlenih u industriji na 100 stanovnika postoji proces ublažavanja odstupanja Beograda od proseka do 1989. godine.

Nakon 1989. godine broj radnika na 100 stanovnika je gotovo identičan u 2010. godini - 5,2 u Vojvodini i 5,1 u Beogradu i centralnoj Srbiji.

Grad Niš i Šumadijski okrug su 1971. i 1989. godine imali najveći broj radnika dok su u 2010. godini to bili Borski i Pirotski okrug.

Ova dva okruga su imala i izuzetno veliki pad broja stanovnika.

Najveće smanjenje industrijske zaposlenosti imao je Jablanički okrug.

Do sredine prošle decenije Niš je, nakon Beograda, imao najveći broj zaposlenih u industriji, da bi u 2010. godini Novi Sad preuzeo drugo mesto.

Posmatrano po opštinama od 161, računajući beogradske a ne računajući novosadske i niške, u 1971. godini 93 su imale više od 1.000 zaposlenih lica u industriji.

Taj broj je povećavan na 120 u 1980. i 134 u 1989, da bi se smanjio na 117 opština u 2000. i 86 u 2010. godini.
Više od 10 industrijskih radnika na 100 stanovnika u prošloj godini imali su Lazarevac (21,2), Arilje (12,5), Stari Grad (12,1), Lajkovac (11,2), Majdanpek (10,6), Vračar (10), i Lučani (10).

Inače, najnovija istraživanja Zavoda za statistiku pokazuju da više od polovine zaposlenih u Srbiji radi u uslužnim delatnostima.

Zaposleno je ukupno 2,2 miliona ljudi.

U odnosu na broj stanovnika, to je daleko od dovoljnog, ali to je odraz stanja u privredi.

U poljoprivredi je zaposleno 21,5 odsto ljudi, u prerađivačkoj industriji 17 odsto, a trgovini 13,5 odsto.

Zdravstvena i socijalna zaštita zapošljava skoro 6,5 odsto, obrazovanje malo više od šest procenata, saobraćaj 5,5 odsto, državna uprava nešto više od pet procenata, a građevinarstvo pet odsto.